ბავშვობისას ჩემ შვილს აბრეშუმის თმა ჰქონდა და ვარდისფერი კაბა ეცვა.
ახლა ჯინსი და კუბოკრული პერანგები უფრო უხდება.
ერთ დილას, მე რომ ჩაის ვსვამდი, პურზე კარაქს ვისვამდი და გაზეთებს ვათვალიერებდი, თავზე დამადგა და მშვიდი ხმით მითხრა:
– დე, მე ლესბოსელი ვარ.
გაზეთი დავხურე, ავხედე, გამხდარ თითებზე ვაკოცე, როგორც ბავშვობისას, და ვუპასუხე:
– მერე რა, დე. ჩაი არ გინდა?
– ახლა არა, საღამოს იყოს – მიპასუხა, ჩემი კარაქიანი პური ჩაკბიჩა, თმა ამიჩეჩა და კარი გაიხურა.
მისი ნაკბეჩი კარაქიან პურზე ზუსტად ისეთივეა, როგორიც ჩემი, შენი, იმისი.
ჩემი შვილი ლესბოსელია.
აქვს მოკლე თმა, წითელი ტუჩები, უხდება ჯინსები და ჭრელი კედები.
თვალებით მგავს მე, გამოხედვით მამას, კარაქიან პურზე ნაკბეჩით კი მთელ კაცობრიობას…
ჩემი შვილი ლესბოსელია და მე ის მიყვარს. ❤
მე ვარ “შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირი ” :)) და ჩემზე კარგად არცერთმა თქვენგანმა არ იცით თუ როგორ ეხმარება ხალხს ეკლესია … მთავრობა… (თუმცა თემა სასულიერო პირებს ეხებათ) Continue Reading
აი არ ვიცი ჯერ საიდან დავიწყო იმდენი გვაქვს პრობლემა რომ ყველა ერთად აქ არ დაეტევა რომ დავწერო , რათქმაუნდა ბევრი გამომრჩება და დამავიწყდება ამიტომ მივუთითე #1
ჩემმა უსაყვარლესმა , “მწვანეთვალება” ვირტუალურმა მეგობარმა (ბიჭია) , ფბ-ში დადო პოსტი სადაც ეწერა : ” მანქანა , ფული , კაკ მინიმუმ ანდროიდი (ნუ სასურველია აიფონ5S) ზმანი, ჯიბეში დავიდოვი ან (ძაან ყლეობაა მაგრამ ) სობრანიე ბლექი (მგონი სიგარეტებზე ამბობდა 😀 ) და ცვეტში ტიპი ხარ …
აბა ჩვენნაირი “badzaghuebi” (ეს სიტყვა ვერ გაავიგე 😦 მნიშვნელობა არ ვიცი ) ვის რა ჩემ ყლედ უნდა , ანგარიშზე რომ არა გვაქვს და Magtifunს რომ ვიყენებთ ხოლმე ან თუნდაც სიგარეტზე ძმაკაცს რომ წერ დამიტოვეო “შეჩემა” რომ სთხოვ ან კიდევ კეტჩუპს და პურს რომ შეჭამ შუა დღეზე , იმიტომ რომ დედა სამსახურშია და ვერ მოასწრო გაკეთება ვერაფრის , ან არც არაფერი იყო გასაკეთებელი და იძულებული გახდა ვერაფერი მოემზადებინა და დაეტოვებინა საუზმედ … ან თუნდაც ძმაკაცის ზმანით რომ ვიჩითებით ზოგჯერ.. რა იცის ამ ხალხმა რა არის მთავარი ? ის რომ კაცობაა მთავარი ! მაგრამ დრეს რაც პირდაპირ ჩანს და გვგონია კარგია ? ეგ ხომ მოგვწონს და ეგ ხომ გვინდა …. ვის რად უნდა კაცობა ? “ და ბოლოს ასეთი კატეგორიის ხალხს დოინჯით ბლააბლაბლაოო :დდდ
გამიხარდა ვიღაც ასე კარგად რომ აზროვნებს ❤ ისე კი იმან საკმარისად ისაუბრა მაგრამ მეც ჩავამატებ …
ასე არამარტო მამაკაცები არამედ ქალებიც არიან მაგრამ ქალებში უფრო არის ასეთი შემთხვევა თანაც 70 %-ით (რაღაცნაირად მიტყდება ქალი ვუწოდო უფრო ძროხები შეეფერებათ)
მამიკოს ფულით განებრივებული , გაბლატავებული და თავში ავარდნილი გოგონები :3 ძააან სწერვოჩკებიიი და აიი ისეთები რა … *** :))) ერთ ჩვეულებრივ , საყვარელთვალება ბიჭს რომ არაფრად აგდებენ .. იმიტომ რომ შეძლებული ოჯახიდან არარის და ფული არ აქვს , იმან დაპატიჟოს კაფეშიი?! ოოუუუფ მომინდომა ბიჭმააა !!!
თან თუ გინდა იმეეეეეენა ცვეტში იყო უნდა გქონდეს მაგარი ზმანი , თანაც გეცვას რამე კარგი ბრენდი არ აქვს მნიშვნელობა ორიგინალია თუ პატენტი :დ უეეჭველი გუჩის , ვერსაჩე ან ლუის ვიტონი (აქ უკვე მეტყობა რო ძონძო არმანებში ვყიდულობ ტანსაცმელებს) 😀 😀 მამიკოს უნდა ყავდეს რამე კარგი ფირმა მანქანა :3 (რომ იბლატავო დაქალებში) და მთელი უბანი შენზე საუბრობდეს …
დაქალობაზე გამახსენდა … დაქალებიც შეძლებული უნდა გყავდეს რომ ერთად “იჯლაგუნოთ” შოპინგებზე კაფეებში და ამარიაჟოთ რაც კი გაქვთ … აბა უფულო და ჯიბე – გაფხეკილი ვის რად ვუნდივართ ?
მათ იციან ცხოვრებაში რა არის მთავარი ? ეჭვი მეპარება :))
– რათქმაუნდა მთავარია “ადმიანობა”
ადმიანობა ჩემთვის არის , პატივისცემა , მეგობრობა (ნამდვილი) და ანგარების გარეშე სიყვარული .
ვარსებობთ ისეთი გოგონები და ბიჭები რომლებსაც არ გვყავს მდიდარი მამიკოები მაგრამ 24 საათი მუშაობენ რომ მათ ოჯახს არაფერი მოაკლდეთ . მაგრამ ზოგს საერთოდ არ გვყავს ის რომელიც მთელი ცხოვრება გვაკლია და უბრალოდ გვინდა რომ ცოცხალი გვყავდეს ❤ არ გვაქვს საშუალება რომ ვიშოპინგოთ, კაფეებში ვიაროთ, სიგარეტის ფული გვქონდეს … მაგრამ გვაქვს ყველაზე მთავარი !!! – “ადამიანობა”
– ვინ ვარ მე ?
გამარჯობათ , მე ვარ ლანა :))) გვარით ნუ დაინტერესდებით :დ შეგნებულად ვერ ვიტყვი იმიტომ რომ აქ ისეთებს ვაპირეეეეებ … ოოოო :დდდ
დავიბადე 1996 წლის 1 აგვისტოს , ქალაქ ქუთაისში (ვერ გავსცდი აქაურობას რა -_- ) მიყვარს მუსიკა ვუსმენ როკს , მეტალს … ვსწავლობ … არა, უფრო ვწვალობ .. ვცდილობ დავეუფლო “ტანსაცმლის დიზაინის” პროფესიას ^^ მიყვარს წიგნის კითხვა ^^ ჩემი საყვარელი ავტორებია აგატა კრისტი და გი დე მოპასანი (რომელზეც ერთ პოსტში ვისაუბრებ)
– როგორი ვარ მე ?
ისეთი როგორიც ვარ :3 ცოტა ამბიციური და დებილი 😀
– რატომ გადავწყვიტე შემექმნა ბლოგი ?
რავი , დავიღალე უსაქმურობით და თან მინდა საკუთარი აზრი გამოვთქვა დღევანდელ რეალობაზე.. :3
კონკრეტულად ბლოგი იქნება ყველანაირ კრიტიკაზე … ვეცდები ობიექტური ვიყო , გავაკრიტიკო ყველა და ყველაფერი :დდ მოდა , ფილმები , წიგნები , პოლიტიკა , და “დღევანდელი რეალობა” ასევე იქნება რაღაც სასიამოვნო (იმედია)